Uczestnicy: dzieci 4-letnie, rodzice Cele ogólne: – wywołanie radości z powodu zbliżających się świąt oraz uczestnictwa bliskich osób we wspólnej zabawie, – wzmacnianie więzi emocjonalnej w grupie przedszkolnej i w gronie rodzinnym; – organizowanie sytuacji sprzyjającej wykorzystywaniu posiadanych sprawności i umiejętności; Cele operacyjne: Zakłada się, że dziecko: – kulturalnie zachowa się w grupie przedszkolnej w obecności zaproszonych gości – podejmie aktywność zabawową i zadaniową, – rozpozna za pomocą zmysłów (smaku, węchu, dotyku) przyprawy świąteczne – wymieni świąteczne tradycje (łamanie się opłatkiem, sianko pod obrusem, ubieranie choinki dodatkowe nakrycie dla niespodziewanego gościa,) Zakłada się, że rodzic: – podejmie aktywność zabawową wspólnie z dzieckiem – włączy się w działania przedszkola wspierające rozwój dziecka – zintegruje się z innymi rodzicami i środowiskiem przedszkolnym Metody pracy: słowna, czynna, oglądowa, elementy pedagogiki zabawy wg Klanza Formy pracy: zespołowa, zbiorowa, indywidualna, zabawy integracyjne, Środki dydaktyczne: magnetofon, żywa choinka, przyprawy kuchenne (rodzynki, cukier waniliowy, orzechy włoskie, wiórki kokosowe, mak, mandarynki, śliwki suszone itp.), ilustracje osób i przedmiotów kojarzących się ze świętami Bożego Narodzenia, przybory plastyczne (rysunek twarzy Mikołaja, kulki waty, klej), karteczki z nazwami świątecznych. prezentów, nagrania płytowe CD kolęd, odpowiednio udekorowana sala: obrusy na stole ze świątecznymi stroikami, zapalone świece. Przebieg zajęć: rodziców W świątecznym nastroju, Z uśmiechem radości. Witamy w przedszkolu, Przybyłych dziś gości. 2. Zapoznanie z celem spotkania. Czas oczekiwania na Święta Bożego Narodzenia jest radosnym okresem w życiu każdego człowieka, zarówno dziecka, jak i osoby dorosłej. Nasze spotkanie zostało zorganizowane po to, aby czas ten był jeszcze przyjemniejszy. Proponujemy wam wspólne zabawy, które przybliżą dzieciom tradycje świąteczne, a także pozwolą nam lepiej się poznać. Pamiętajcie, że aby dobrze się czuć i bawić, trzeba być radosnym i uśmiechać się pięknie do wszystkich. 3. Zabawa ilustracyjno- ruchowa ze śpiewem ,,Uśmiechnij się”. ( Na melodię zabawy ,,Taniec pingwina”, ustawienie w kole) O jak przyjemnie i jak wesoło (ręce na biodrach, wysuwamy do przodu na zmianę nogi) Bawić się razem w świąteczny czas. (wysuwamy do przodu na zmianę nogi) Chwyćmy swe ręce, podskoczmy w kole (chwytamy się za ręce) Do przodu ( podskok w przód), do tyłu (podskok do tyłu) i raz dwa, trzy ( podskakujemy 3 razy w miejscu ) ( zabawę powtarzamy kilka razy) 4. Zabawa integracyjna przy piosence – „Bingo” Uczestnicy spotkania dobierają się w pary. Maszerują w rytmie muzyki po obwodzie koła, trzymając się za ręce. Na określony sygnał prowadzącej zatrzymują się, odwracają się twarzami do siebie i klaszcząc w swoje obie dłonie wypowiadają kolejne głoski słowa „b –i –n – g – o”. Przy głosce „o” obejmują się i przytulają do siebie. Przedstawiają się partnerowi, np. „mama Oli – Natalka”. Następuje zmiana partnera. 5. Zagadki obrazkowe – wskazywanie spośród przypiętych na tablicy obrazków, tych , które kojarzą się ze Świętami Bożego Narodzenia Chętne dzieci wskazują obrazki związane tematycznie ze świętami Bożego Narodzenia. Nazywają osoby i przedmioty na nich przedstawione. Nauczycielka nakleja w rogu prawidłowo wskazanego obrazka małą, zieloną Konkurs plastyczny „Broda św. Mikołaja” W konkurencji tej biorą udział rodzice i dzieci (w parach). Dorosły ma za zadanie ( mając zasłonięte szalikiem oczy ) brody z waty na twarz Świętego Mikołaja. Rola dziecka polega na udzielaniu rodzicowi instrukcji słownej. 7. ,,Świąteczne prezenty” – kalambury słowne Rodzice losują karteczki z nazwami prezentów, jakie dzieci zazwyczaj otrzymują pod choinkę. Zadaniem ich jest opisanie przedmiotu bez podania jego nazwy. Dzieci próbują odgadnąć, o jakim prezencie opowiada osoba dorosła. 8. Taniec integracyjny ,,Pada śnieg” (Wykorzystanie elementów pedagogiki zabawy wg Klanza) Uczestnicy spotkania tworzą pary: rodzic – dziecko. Kolejno ruchem improwizowanym tańczą w środku koła kolejne pary, w rytmie słyszanej muzyki (Jingle Bells). 9. Zabawa ,,Smaczne Boże Narodzenie” Zabawa polega na rozpoznawaniu świątecznych przysmaków za pomocą zmysłów: dotyku, smaku, węchu. Każdy uczestnik ma zawiązane oczy, a prowadząca podaje na spodeczkach różne produkty. Wykorzystujemy do zabawy wszystko, z czego przyrządza się świąteczne smakołyki (rodzynki, mak, pomarańcze, orzechy włoskie, wiórki kokosowe, migdały, goździki, suszone śliwki, cukier waniliowy itp.) Do zabawy zapraszamy wszystkich uczestników spotkania. Zabawa kończy się konsumpcją konkursowych smakołyków. 10. ,, Choinka – strojnisia”. Prowadząca spotkanie ustawia na środku sali żywą choinkę, którą podarował jeden z rodziców. Uczestnicy spotkania wspólnie dekorują choinkę przyniesionymi z domu oraz wykonanymi z dziećmi w przedszkolu ozdobami. Dla wytworzenia nastroju zapalamy lampki choinkowe. ilustracyjna ,,Choinka” (Uczestnicy spotkania ilustrują odpowiednimi słowami treść wiersza) Jak najjaśniej świeć choinko (zatoczyć ruch ręką) Naszym córkom (pokazać na dziewczynki) Naszym synkom (pokazać na chłopców) Dużym tatom (wspiąć się na palce, ręce w górze) Mamom bliskim (skrzyżować ręce na piersi) Świeć choinko wszystkim, wszystkim (zatoczyć ruch obiema rękami) Moment zabawy ilustracyjnej wprowadza radosny nastrój. 12. ,,Wigilijny stół”. Wspólnie siadamy do wigilijnego stołu, łamiemy się opłatkiem, składamy sobie życzenia, rozmawiamy o rodzinnych tradycjach ( w tle nastrojowa melodia kolęd). 13. Pożegnanie Prowadząca spotkanie dziękuje wszystkim za wspólną zabawę. Życzy radosnych i pogodnych Świąt Bożego Narodzenia oraz samych wymarzonych prezentów od Mikołaja. Żegnamy się zabawą integracyjną do piosenki: „Syp Simeon” . Uczestnicy siedzą w kole na krzesełkach i naśladują ruchy wykonywane przez prowadzącą w określonym rytmie utworu muzycznego. Opracowanie: Wanda Dynkwald

DZIECKO II Nie, tylko na święta Bożego Narodzenia, kiedy jest zima, drzewa bez liści, a przyroda w stanie spoczynku. Choinka to pachnące zielone drzewko. Przynosimy ją do domu, aby przypominała nam, że Pan Bóg jest żywy, że Boże życie jest wśród nas. (Zapalenie lampek na choince) KOLEŻANKA Ale wasza choinka jest kolorowa. DZIECKO I

Narodzenie Chrystusa, dokonane w ogromnym ukryciu, niemal w całkowitej tajemnicy, stało się świętem powszechnym, które przynajmniej na kilka dni przemienia oblicze Ziemi przynosząc pokój, pojednanie, wzajemną życzliwość. W Polsce święto to ma szczególnie charakter rodzinny. Boże Narodzenie ukazuje jak bardzo Bogu zależy na człowieku: "Tak Bóg umiłował świat, że Syna swojego dał" (J 3,16). Przez Wcielenie spełniła się obietnica, Bóg stał się naprawdę Emmanuelem - "Bogiem z nami", a człowiek dzięki temu stał się prawdziwym dzieckiem Bożym. Dzięki temu została objawiona prawda o powszechnym braterstwie i godności każdego człowieka, bez względu na różnice kulturowe, rasowe, społeczne czy intelektualne. Bóg Ojciec jest wzorem wszelkiego prawdziwego ojcostwa, fizycznego i duchowego. Początki świąt Bożego Narodzenia Polski patrolog, ks. prof. Józef Naumowicz, jako pierwszy naukowiec ustalił, że pierwsze uroczyste obchody Bożego Narodzenia miały miejsce w Betlejem w IV wieku. Przez pierwsze trzy wieki chrześcijaństwa nie obchodzono Bożego Narodzenia. Wcześniej celebrowano przede wszystkim Wielkanoc. Świętowanie Bożego Narodzenia rozpoczęło się dopiero w IV wieku, gdy skończył się okres prześladowań chrześcijan. W oparciu o źródłowe można dowieść, że pierwsze oficjalne obchody tych świąt miały miejsce po wybudowaniu bazyliki Narodzenia Pańskiego w Betlejem w pierwszej połowie IV wieku z inicjatywy św. Heleny. W oparciu o współczesne badania, w tym ks. prof. Naumowicza, można dowieść, że obchody Bożego Narodzenia nie były związane z zastąpieniem żadnych wcześniejszych świąt pogańskich, jak dotychczas sądzono. Obchodzenie rocznicy przyjścia na świat Chrystusa nie ma nic wspólnego z importowanym ze starożytnego Rzymu czy Egiptu świętem Słońca. W Betlejem w 328 r. poświęcono Bazylikę Narodzenia Jezusa, wybudowaną dla uczczenia miejsce narodzin Chrystusa. Ustalił się także zwyczaj, że w wigilię święta patriarcha udawał się z Jerozolimy w procesji do Betlejem, odległego ok. 8 km i tam w Grocie Narodzenia odprawiał w nocy Mszę św., którą później nazwano "Pasterką" w nawiązaniu do ewangelicznej opowieści o pasterzach, którzy jako pierwsi oddali pokłon nowonarodzonemu Chrystusowi. Po czym obywało się całonocne czuwanie w bazylice wybudowanej nad Grotą Narodzenia. W ten sposób zaistniały pierwsze wigilie jak i pierwsza pasterki. I ta tradycja kontynuowana jest do dziś. Początkowo obchody w Betlejem miały miejsce 6 stycznia, a w późniejszym okresie 25 grudnia. Chodziło o symboliczną wymowę przesilenia zimowego, kiedy to dzień jest najkrótszy a noc najdłuższa. Przesilenie zimowe najlepiej bowiem obrazuje fakt przyjścia Zbawiciela, które jest przedstawione jako nastanie światłości. Światło, które rozświetla mroki nocy, to symbol narodzin Chrystusa, który pojawia się w Ewangeliach. Światłość ta objawiła się w nocy pasterzom i prowadziła później Mędrców. Choć faktycznie przesilenie zimowe ma miejsce z 22 na 23 grudnia, to w czasach rzymskich uznawano, że następuje ono 25 grudnia – i dlatego wówczas ustanowiono Boże Narodzenie. W 335 roku zwyczaj obchodzenia Bożego Narodzenia dotarł z Betlejem do Rzymu, a stąd do innych krajów. Historia świątecznej choinki Zwyczaj strojenia choinek na Boże Narodzenie zna dziś cały chrześcijański świat. Jednak zwyczaj ten nie ma swoich korzeni w starożytności chrześcijańskiej ani w pozostałości jakichś kultów pogańskich, lecz powstał dość późno. W Europie zachodniej sięga końca XV wieku a na ziemiach polskich zakorzenił się na dobre dopiero w XIX stuleciu, choć już w 1698 r. można było kupić świąteczną choinkę na jarmarku w Gdańsku. Jak wiadomo, święta Bożego Narodzenia zaistniały w IV wieku na terenie Bliskiego Wschodu. I choć od początku towarzyszyły im pewne dekoracje roślinne, na ogół w postaci wieńców, którymi ozdabiano domy, co zresztą było charakterystyczne dla starożytności, to nie od tego rodzaju dekoracji wywodzi się zwyczaj stawiania choinek. Prawdziwa geneza choinki - jak dowodzi ks. Naumowicz - ma charakter nie etnograficzny, lecz stricte teologiczny. Już niektórzy autorzy bizantyjscy, np. św. Efrem Syryjczyk w swoim "Hymnie o Bożym Narodzeniu" często wymieniał postacie ze Starego Testamentu, łącznie z Adamem i Ewą. Narodzenie Jezusa interpretowane bywało coraz częściej jako powrót do utraconego raju. Mogło się to dokonać tylko dzięki interwencji samego Boga, który stając się człowiekiem, przywrócił ludziom możliwość korzystania z owoców rajskiego drzewa życia. Rajskie drzewo, protoplastą choinki Popularność rajskich motywów sprawiła, że w średniowiecznych kalendarzach zaczęto umieszczać wspomnienie o Adamie i Ewie 24 grudnia. Pierwsi rodzice uosabiali oczekiwanie całej ludzkości na przyjście Zbawiciela. Stąd w średniowieczu, w wielu miejscach Europy popularne stały się przedstawienia bożonarodzeniowe, zwane dramatami o Adamie i Ewie. I stąd właśnie wywodzi się zwyczaj bożonarodzeniowych choinek. W tych przedstawieniach dekoracja sceniczna obejmować musiała także drzewo, którego owoc stał się powodem upadku Adama i Ewy. W Niemczech skąd pochodzą pierwsze przekazy o bożonarodzeniowych choinkach, była to na ogół jodła bądź świerk, gdyż 24 grudnia trudno było znaleźć kwitnącą jabłoń. Na nich zawieszano czerwone jabłka. Po zakończeniu misteriów odprawianych 24 grudnia, nazajutrz w dzień Bożego Narodzenia drzewa te przenoszono najpierw do kościołów, a później zaczęto nimi zdobić także miejskie domy. Ojczyzną bożonarodzeniowej choinki jest dokładnie Alzacja końca XV wieku, leżąca na granicy Francji i Niemiec. Najstarszy przekaż sięga roku 1492 a dotyczy dekoracji choinkami jodłowymi katedry w Strasburgu i 9 innych tamtejszych kościołów. Dość szybko, bo już w XVI wieku choinkowy zwyczaj rozpowszechnił się w całej niemieckiej Nadrenii, a stamtąd zaczął przenikać do innych regionów Europy. A dotyczył nie tylko kościołów, ale i cechów, bractw, miejskich stowarzyszeń, ratuszy i szpitali. Ważnym nośnikiem zwyczaju strojenia choinek była Hanza, czyli związek północnych miast portowych, leżących głównie nad Bałtykiem. Już w 1510 r. odnotowano choinkę bożonarodzeniową w Rydze, a nieco później w Tallinie, Bremie i wreszcie w Gdańsku, gdzie pierwsze informacje o choinkach pochodzą z 1698 r. To właśnie Gdańsk jest pierwszym miastem na terenie Rzeczypospolitej, gdzie w schyłku XVII stulecia zaczęto dekorować choinki. Jednak nie przeniósł się on wówczas na inne tereny Polski. Dość wcześnie choinki bożonarodzeniowe pojawiły się w Rosji, a jak zawsze w tym kraju, było to następstwem ukazu wydanego przez Piotra Wielkiego w 1699 r. Wiemy, ze car ten był zapatrzony w kulturę niemiecką i stąd zapożyczył ten zwyczaj. We Francji, w Wersalu pierwszą choinkę postawiono w 1738 r. na życzenie Marii Leszczyńskiej, żony króla Ludwika XV. Do "Nowego Świata", czyli do Ameryki, choinka zawędrowała w XVIII wieku, dzięki żołnierzom niemieckim biorącym udział w wojnie o niepodległość USA. Szerszą popularność zyskała tam w następnym stuleciu. W tym samym czasie choinki pojawiły się w licznych miejscach w Europie, np. w Wiedniu, w Cieszynie, we Wrocławiu, Pradze i w Paryżu. Co ciekawe, na terenie Austrii czy Czech spotkać je można było nie tylko w domach chrześcijańskich, ale i żydowskich, gdzie towarzyszyły obchodom święta świateł czyli Chanuki. Zwyczaj ten wprowadził w swym wiedeńskim domu Theodor Herzl, twórca współczesnego syjonizmu. Na początku XX wieku choinka stanowiła już nieodłączny element Bożego Narodzenia. Nic dziwnego, że pojawiła się na froncie w okopach I wojny światowej. Przy niej spotykali się nawet i składali sobie życzenia żołnierze wrogich armii. Choinki w Polsce Palmę pierwszeństwa ma Gdańsk, gdzie jak potwierdza dokument w 1698 roku - nie tylko stawiano choinki w domach, ale można je było kupić w tym mieście, na świątecznym jarmarku. Jednak powszechny zwyczaj ustawiania choinek na święta w Polsce zakorzenił się dopiero w XIX stuleciu. Wcześniej na terenach Rzeczypospolitej ustawiano na święta Bożego Narodzenia w izbach po snopku zboża w każdym rogu, a na stole i na podłodze rozścielano siano, na pamiątkę tego, że Pan Jezus urodził się w stajence. Ważnym elementem świątecznego wystroju była również szopka, której geneza nawiązywała do jasełek, jakie zainicjował św. Franciszek z Asyżu. Pierwsze źródłowe informacje o choinkach w Warszawie pochodzą z przełomu XVIII i XIX wieku. a był to zwyczaj przyjęty od Prusaków. Odrębną natomiast tradycję miało drzewko wigilijne na południu Polski, zwłaszcza w Krakowie i okolicach. Był to krzak jodłowy lub świerkowy zawieszany na pułapie w izbie. A zwano go sadem i zawieszano na mim owoce i słodycze. Zwyczaj ten przyszedł z południowych Niemiec. Podobnie było na Podhalu, gdzie drzewko wiszące u sufitu określano mianem "podłaźnika". Zawieszano na nim także dekoracje sporządzane z opłatków. Świąteczny opłatek Opłatek, to następny istotny element obrzędów bożonarodzeniowych, charakterystyczny dla ziem dawnej Rzeczypospolitej. Istniał, zanim tu pojawiła się tradycja choinkowa. Centralnym wydarzeniem wieczerzy wigilijnej, już od XVIII stulecia, było łamanie się na jej początku opłatkiem. Cyprian Norwid opisywał go "jako typowo polski zwyczaj, nieznany w innych krajach", nazywając opłatek "chlebem pokoju i nieba". Naprawdę jednak - jak dowodzi ks. Naumowicz - pierwsze opłatki wieszane na drzewie świątecznym pojawiły się w Alzacji w XVII wieku, ale miały one charakter dekoracyjny i symboliczny. Choć niekonsekrowane, hostie przywoływały w symboliczny sposób misterium wcielenia. W Polsce zwyczaj sporządzania choinkowych ozdób z opłatka rozwinął się w sposób wyjątkowy poczynając od XVIII stulecia. Specjalną kulistą formę miała ozdoba z opłatków na południu Polski, wieszana u dołu sadu. Była to przestrzenna konstrukcja przypominająca kulę ziemską, wyklejana z kolorowych opłatków, nazywana światem. Ozdoby z opłatków miały tez różne inne formy, a przede wszystkim gwiazdki. Choinkowe mity Ks. Naumowicz w swojej książce: "Historia świątecznej choinki" - konsekwentnie rozprawia się z wieloma mitami, zakorzenionymi w nauce a głównie w etnografii, o pogańskim pochodzeniu chrześcijańskiej choinki bożonarodzeniowej. Niektórzy badacze uważają, że pierwowzorów bożonarodzeniowego drzewka należy szukać w głębokiej przedchrześcijańskiej przeszłości, w pierwotnym kulcie drzew, który miał cechować religie dawnych ludów, germańską i słowiańska. Tymczasem badacz dowodzi, że rodowód choinki w Europie jest stricte chrześcijański. U jego podstaw leżą motywy drzewa życia, które rosło w raju, oraz światłości zstępującej na świat w Boże Narodzenie, co choinka symbolizuje. Innym dowodem, że choinka nie ma rodowodu pogańskiego, jest fakt, ze Kościół nigdy i nigdzie tego nie wypominał. Walczył najwyżej z pewnymi ludowymi wierzeniami, które towarzyszyły obchodom Bożego Narodzenia. Niewiele wspólnego z prawdą ma także legenda, mówiąca o tym, że "wynalazcą" choinki był Marcin Luter, twórca Reformacji. Tymczasem ks. Naumowicz udowadnia, że pogląd ten powstał dopiero w połowie XIX stulecia, a być może Luter dekorował swój dom choiną, ale dlatego, że podczas jego życia były one już popularne w Niemczech. Watykan - najmłodsza tradycja Najmłodszą tradycją związaną z choinką, jest choinka ustawiana na Placu św. Piotra w Rzymie. Pierwsze drzewo na tym głównym placu Watykanu ustawiono dopiero w 1982 r. na życzenie Jana Pawła II. Od tego czasu choinkę do Watykanu przysyła każdego roku inny region Europy. W 1997 r. przywieziono tam drzewo z polskich Tatr. W tym roku polska choinka zawitała do Watykanu po raz drugi - tym razem okazałe drzewko pochodzi z Mazur. Na Placu św. Piotra choinka sąsiaduje z szopką, która jest włoską rodzimą tradycją, wywodzącą się od św. Franciszka. Zwyczaj ustawiania szopki bożonarodzeniowej pochodzi od św. Franciszka z Asyżu, który w 1223 r. pragnąc uroczyście i pobożnie przeżyć święto kazał do groty nanieść siana i przyprowadzić woła i osła a następnie zwołał swoich braci. Kiedy ludzie licznie zgromadzili się przy żłóbku, św. Franciszek odczytał Ewangelię a następnie wszyscy śpiewali radosne pieśni na chwałę Dzieciątka. Marcin Przeciszewski, ca / Warszawa

Boże Narodzenie 2023 za granicą. Święta Bożego Narodzenia to czas magiczny, pełen ciepła, radości i tradycji. Wielu z nas spędza je w rodzinnym gronie, w otoczeniu bliskich oraz przy

^{Jak stać się bożonarodzeniowym cudem?Scenariusz przedstawienia sile świąt. O tym, co w życiu ma wartość. Przedstawienie o tematyce świątecznej przeznaczone dla uczniów szkoły podstawowej (młodsze klasy). Poruszane problemy są bliskie każdemu dziecku i pozwolą dokonać w grupie ma dużo plusów i daje wiele kluczowe:Co w życiu ma największą wartość? Cele główne:- doskonalenie pracy w grupie- uświadomienie sobie wartości rodziny- wzmocnienie empatii i wrażliwości- uwrażliwienie na pomoc innym- uświadomienie roli emocji w życiu człowieka- nauka wyrażania uczuć- spojrzenie na siebie, swoje problemy z dystansu-samopoznaniePrzedstawienie można przygotować w trzech wersjach: 1. Klasycznie – wszystkie postacie odtwarzane przez uczniów, którzy opanowują tekst i przygotowują Kukiełkowo – uczniowie przygotowują kukiełki i dekoracje. Tekst jest czytany z kartek. 3. Teatr cieni - uczniowie przygotowują dekoracje, ćwiczą gestykulację, gdyż ta wersja polegania na graniu gestami, ruchem, trwania: 20 warto poprzedzić krótką historią tradycji Bożego Narodzenia. Ok. 10 min. Występują: -Narrator- Róża-Marysia-Kuba-Duch Świąt-Koledzy Kuby-OlekScena INarratorDawno, dawno temu w pewnym małym miasteczku żyła bardzo skromna rodzina. Utrzymywali się z tego, co wyhodowali w ogródku. Rodziną opiekowała się Babcia Róża. Piekła ciasta, którymi pachniał cały dom. Pielęgnowała krzewy różane. Malowała witraże. Z babcią mieszkali: Marysia i Kuba. Po śmierci rodziców zostali zupełnie sami. Marysia często się uśmiechała, pomagała babci w zakupach i drobnych pomocach domowych. Była małym słoneczkiem. Kuba chodził do szkoły, pomagał w ogrodzie i drobnych pracach remontowych. Oboje mocno nakropieni piegami i o włosach w kolorze marchewki. Żyli biednie, ale spokojnie. Mieszkali obok lasu, na obrzeżach miasta. Ich malutki domek wyglądał urokliwie latem, kiedy otaczały go pięknie kwitnące kwiaty: wysokie słoneczniki, malwy i niezwykłe krzewy różane, ale i również zimą, otoczony puchową kołdrą śniegu, z roziskrzonymi wieczornym światłem oknami i wstęgą dymu z komina. Ale pewnej zimy, tuż przed świętami...(Na scenie Kuba, koledzy Kuby. Miejsce: droga wiodąca do szkoły)Koledzy Kuby:-Ej Kuba, a Ty co dostaniesz pod choinkę?? Może nowe buty hahaha.. Te Ci się chyba rozwalają hahaha. Olek:-Ja już mam zamówiony prezent! Nowego laptopa i telefon, wiecie ten z potrójnym aparatem 108 MP oraz wyświetlaczem z technologią Kuby:-Wow! Wypasione prezenty! Ty to masz dobrze. Mieć takich „Starych” to marzenie. Kuba może tylko pomarzyć haha, o takiej rodzinie, i o takich prezentach hahaha...Scena II(Na scenie: Kuba, babcia Róża, Marysia. Miejsce: kuchnia w domu babci Róży)NarratorKuba wrócił ze szkoły do domu. Z pochmurną miną, zły i milczący. Kopnął krzesło, nie odpowiedział na „Cześć” siostry i od razu zwrócił się do babci choinkę nie chcę nic poza nowym telefonem. Wszyscy mają ekstra komórki, tylko ja muszę się męczyć z tym starym pudłem!! Nie chcę nic innego!!! Dosyć już mam robionych na drutach szalików, czapek i rękawiczek. Skarpetek też! I ciasteczek, które pieczesz sama. Po co?? Nikt już tego nie robi! Wszystko można kupić. I wszyscy tak robią!Babcia Róża:-Nie krzycz, Kuba. Dobrze wiesz, że nie stać nas na drogie prezenty. A nowy telefon dostałeś 3 lata temu, to nie tak dawno przecież. Działa. Robię dla Was wszystko z serca. Wierz mi, wszystkiego nie da się kupić...Narrator:Kuba odwrócił się na pięcie, wybiegł trzaskając drzwiami. Babci po policzku popłynęły łzy. Musi kupić opał na zimę, nie stać jej na drogi wydatek dla wnuka. Podeszła do niej Marysia, mocno ją objęła i starła z policzka tego momentu wszystko się zmieniło. Kuba stał się krnąbrny, dużo krzyczał, obrażał się o byle co, nie chciał pomagać w domu. Większość czasu spędzał z III(Na scenie: babcia Róża, Marysia. Miejsce: kuchnia)Marysia:-Wiesz, babciu, bardzo Cię kocham, ale tak strasznie brakuje mi rodziców, tak okropnie za nimi tęsknię...Babcia Róża:-Wiem, moje słonko! Mnie też ich brakuje.. Ale Oni patrzą na nas z góry, czasem nam pewnie nawet machają.. Chodź, upieczemy świąteczne pierniczki, chcesz? Pomożesz mi wyrobić ciasto?Marysia:-Też im pomacham, może zauważą...Wiesz...Wieczorem rozmawiam z mamą, opowiadam Jej, co robiłam i jak bardzo Ją kocham. Tak, zróbmy pierniczki. Pochwalę się dziś, że IV(Noc, dom babci Róży, cisza, za oknem pohukiwanie sowy)Marysia (gdzieś z tyłu)Ratunkuuuuuu!!! POMOCY!!!(W tle słychać łomot)Kuba:-Babciu, babciu...Coś się stało! Szybko! Obudź się!! Ktoś krzyczy!(Wybiegają na zewnątrz. Rozglądają się. Zauważają na śniegu czarny cień)Babcia Róża:-Marysiu....Co Ty zrobiłaś...? Co się stało?? Dziecko...Dlaczego???(Szlocha...)Kuba:-Trzeba zadzwonić po pomoc. Chyba jest nieprzytomna.(Bierze bezwładną siostrę na ręce, przenosi do domu, kładzie na kanapie, otula ciepłym kocem)Babcia Róża:-Dlaczego? Dlaczego? Tak bardzo Cię kochamy, Marysiu..Kuba:To moja wina. Jak mogłem być takim egoistą.. Jak mogłem być tak nieczuły.. Jak mogłem Ją zostawić samej sobie.. Przecież Wy obie tak bardzo mnie potrzebujecie. Wszyscy potrzebujemy się nawzajem. Jesteśmy rodziną. Wspólnotą. Musimy się wspierać. Jesteście dla mnie najważniejsze. Co tam pieniądze.. Co tam nowe rzeczy.. Najważniejsze, żebyśmy byli zdrowi i razem. Tylko to się liczy! Rodzina!(Szlocha. W tle słychać dźwięk pogotowia)Scena V(Wigilia. Przytulny pokój w mieszkaniu babci Róży. Marysia leży z nogą w gipsie. Obok siedzą babcia i Kuba. Żartują i śmieją się głośno. Światła wygaszone. Choinka skrzy kolorowymi lampkami. Za oknem prószy śnieg wielkimi płatkami)Duch Świąt (strąca złoty pył, obsypując pokój, babcię Różę, Marysię i Kubę ):-Tak, radujcie się. Dobro jest w Was. Miłość wyłania się w tym domu z każdego kąta. Wasze Święta Bożego Narodzenia będą piękne i pełne magii. Zostanę z Wami jeszcze trochę.. (rozsypuje złoty pył)Marysia:-Jak to cudnie, że już wszystko dobrze. Cieszę się, że Was mam. I nawet z tego gispu, bo poświęcacie mi teraz tyyyle uwagi hihi..,Babcia Róża:-No..! Tylko żeby znowu nie przyszło Ci do głowy zrobić czegoś głupiego. Kuba:-No właśnie. Rozumiem, rozmowy z rodzicami, chociaż hm.. niebo jest raczej daleko, no ale żeby wdrapywać się na dach, to już naprawdę przesada tam...Wiem, że to było niemądre. Ale chciałam być bliżej Nich. No i noga mi się poślizgnęła i o! Bardzo tęsknię za Mamą i Ja też. Bardzo. Ale są przy nas. Jestem tego Róża:-Są przy Was. Patrzą na Was z góry. Opiekują się Wami. I na pewno są z Was bardzo dumni. Tego jestem pewna. Kocham Was najmocniej na Kuba:-My Ciebie, babciu, też. Najbardziej...!(Przytulają się mocno. Babcia ociera ukradkiem łzy. A za oknem na niebie pojawia się pierwsza gwiazdka i mruga wesoło)Narrator:Wszystko dobre, co się dobrze kończy. Świat jest pełen magii, dobra i miłości. Dostrzegajmy to i dzielmy się tym z innymi. Wesołych Świąt!}

4. Czekam na święta Bożego Narodzenia / Hanna Śniatała // Życie Szkoły. - 2001, [nr] 10 , s. 623-625. Scenariusz zajęć dla klasy III w okresie poprzedzającym święta Bożego Narodzenia. 5. Scenariusz dziennego ośrodka tematycznego: Wigilia w naszych domach (klasa I) / Kamila Kubiak // Życie Szkoły. - 1999, nr 10, s.790-792

Scenariusz uroczystości na Boże Narodzenie (6 - latki) Boże Narodzenie to święta, na które dzieci czekają z utęsknieniem. Dziecko 6- letnie przychodząc do "zerówki" uważa, że "szkoła to tylko nauka". Małe dzieci potrafią wspaniale przeżyć atmosferę świąteczną. Dla dziecka, które nigdy nie chodziło do przedszkola, to pierwsza uroczystość, z którą spotyka się w swoim życiu. Z doświadczenia wiem, że dzieci w tym wieku potrafią pokazać bardzo dużo. Przygotowując inscenizację np.: "Jasełka" musimy pamiętać, aby była krótka i zrozumiała dla dziecka. Wigilia, wspólne łamanie się opłatkiem, a szczególnie Mikołaj cieszą się dużym zainteresowaniem. Bardzo ważne jest, aby wszystkie dzieci w klasie brały udział w przedstawieniu."Powitanie" Dziecko I: "Witam z całej uprzejmości, wszystkich naszych miłych gości, że łaskawie tu przybyli, by się z nami zabawili". Dziecko II: "Za chwileczkę na tej scenie, odbędzie się przedstawienie. Jeśli nam się coś nie uda niech nie bierze gości nuda". Dziecko III: "Ale za to oklaskami wyrównają draki z nami, bo te wszystkie cudaczności robimy dla naszych gości". "Jasełka" Dzieci śpiewają na melodię kolędy: "Cicha noc": 1) Wieje wiatr, szumi wiatr, znów do świtu czasu szmat. Nad polami zbiera się mgła. Noc gwiazdami cichutko łka, gdzieś na świecie płacz - bis. 2) Ludzki tłum, wielki tłum, rusza w drogę brak mu snu, oczy tęsknie wpatrzone w mrok, wciąż do przodu wydłuża krok. który to już raz - bis. 3) Gdzie jest dom, ciepły dom, gdzie mieszkanie dach i schron; gdzie się podział cały świat, gdzie jest matka, ojciec, brat w dali został hen- bis. 4) Drogi kres, męki kres przeznaczenie obok jest. Wkrótce wyśni się nasz sen. W sercach wiara budzi się I nadzieja też- bis. Narrator I: Szło na zimę już powoli, kiedy August Cezar, cały naród co zniewolił policzyć zamierzał. Tak to wieki temu było dobrze o tym wiemy, co się przez to wydarzyło zaraz opowiemy. Narrator II: Zaraz się na scenie, zacznie przedstawienie Maryja i Józef będą na tej scenie. Patrzcie, co się dzieje, idą do Betlejem, a noc ciemna, że aż strach. Maryja: Józefie zimno, Józefie ciemno Józefie, Józefie co będzie ze mną? Tak strasznie zimno, tak ciemno wszędzie. Józefie, Józefie co ze mną będzie. Bóg ci dał w opiekę Pannę Maryję, gdzie jej dasz schronienie, czym ją okryjesz. Buty pogubiłam, suknie podarł wiatr Józefie, Józefie jak iść przez ten świat. Józefie drogi, Józefie miły Józefie, Józefie już nie mam siły. Kamień nad głową, kamień pod nogą może zapukasz wreszcie do kogoś? Józef: Bóg mi dał w opiekę Pannę Maryję, a ona biedactwo już ledwie żyje. Buty pogubiła, suknie podarł wiatr, o mój Panie Boże, jak iść przez ten świat? Baba: Kto się tam po nocy włóczy! Chłop: Zamknij drzwi na siedem kluczy! Baba: Spać nie dają włóczykije! Józef: Przyjmijcie Pannę Maryję. Dajcie nocleg choćby w sieni, jesteśmy bardzo strudzeni. Z Nazaret daleka droga otwórzcie w imię Boga. Chłop: Tu nie zajazd, nie gospoda idźcie stąd, bo czasu szkoda! Józef: Ja gdziekolwiek, ale ona Bóg mi oddał ją w opiekę jest zziębnięta i strudzona idziemy z drogi dalekiej. Baba: Nie pomoże Święty Boże, drzwi włóczęgom nie otworzę! Józef: Nie wpuścili nas bogacze! Maryja: Tylko wiatr nad nami płacze tylko wiatr i nikt już więcej żeby chociaż ogrzać ręce tak niewiele nam potrzeba. Józef: Żeby chociaż kromka chleba choćby okruch... serce boli na dnie tylko grudka soli. Narrator I: Wszędzie pełno, rojno, gwarno, ludzi co niemiara. Znaleźć choć stajenkę marną Józef wciąż się stara. Narrator II: Aż dotarli późną nocą do rozpadłej szopy. Nie szukali więc na próżno obcierając stopy. Rzecze Józef do Maryi: Mario moja miła, tu masz nocleg od tej chwili, tu będziesz rodziła. Maryja: Ach, Józefie, głód i zimno, ciało mam zbolałe, noc tak chłodna, czy wytrzyma, to dzieciątko małe? Narrator: Zmartwił Józef się lecz przecież zanim świt nastanie, zamiast tułać się po świecie przenocują w sianie. Kolęda "Cicha noc" - śpiewają aniołki. Narrator:A tymczasem pastuszkowie co paśli owieczki, prości, skromni chłopaczkowie w górę wzrok podnieśli. Zobaczyli gwiazdę, bowiem przepiękną aż miło, pomyśleli zaraz sobie "Coś się wydarzyło". Pastuszek I: Gwiazda świeci nad Betlejem, idziemy zobaczyć! Co się stało, co się dzieje, co to wszystko znaczy? Hej ruszajmy, mam przeczucie jakieś niepojęte. Czuję dziwne w sercu kłucie i wzruszenie święte! Narrator I: Do stajenki weszli lichej i tam zobaczyli pośród nocy mroźnej, cichej jak dzieciątko kwili. I upadli na kolana przed tym dzieckiem małym, bo się z narodzeniem Pana cuda dokonały. Kolęda: "Przybieżeli do Betlejem" Narrator II:Piękna gwiazda, hen na niebie goreje jak zorza i pytają ludzie siebie "Czy to jakiś pożar?" Narrator I: W tej chwili, gdzieś z daleka trzej mędrcy królowie, idą; żaden z nich nie zwleka, w koronach na głowie. Kacper: Hej, Melchiorze, Baltazarze dokąd tak idziemy? Melchior: Tam, gdzie gwiazda nam iść każe, tam się dostać chcemy. Baltazar: Co mu damy, gdy dojdziemy bo coś przecież damy? Kacper: Mirrę, złoto i kadzidło by były trzy dary. Razem Bo to król jest nad królami i przyszły pan świata. Niech panuje on nad nami niech narody brata. Kolęda: "Pójdźmy wszyscy do stajenki". Narrator I:Choć stajenka z boku stała pełna teraz gości, bowiem tu się dokonała, rzecz wielkiej radości. Narrator II: Narodził się syn jedyny Jezus Chrystus mały i od pierwszej swej godziny żyje w blasku chwały. Kolęda: "Gdy śliczna Panna" Wszyscy:Witaj Królu, witaj Zbawco tak Cię czekaliśmy, Pobłogosław nas łaskawco po to tu przyszliśmy. Na melodię kolędy: "Pójdźmy wszyscy do stajenki" dzieci śpiewają piosenkę: "Zostań Jezu mym braciszkiem..." I Zostań Jezu mym braciszkiem, Podzielę się z Tobą wszystkim. Oddam swoje klocki lego i misiaka pluszowego. II Dam zabawki, dam słodycze Dziadka, Babci też pożyczę. podzielę się mamą, tatą bądź braciszkiem moim za to. Jeżeli mamy dużo dzieci w klasie i nie wszystkie brały udział, możemy przedstawić dodatkowo wiersze. "Zrodzony na sianie, w półmroku stajenki, śpi w ramionach Maryi, Jezus malusieńki. Świętą noc, złocista gwiazda opromienia, gromadzą się wokół przyjazne stworzenia. Lulajże Jezuniu snem cichym, szczęśliwym, Obdarz nas radością i szczęściem prawdziwym". Kolęda: "Lulajże Jezuniu". "Wesołych Świąt" Dziecko I:Wesołych Świąt, bez zmartwień, z barszczem, z grzybami, z karpiem, z gościem, co niesie szczęście czeka nań przecież miejsce. Dziecko II Wesołych Świąt, a w święta niech się snuje kolęda. I gałązki świerkowe, niech Wam pachną na zdrowie. Dziecko III Wesołych Świąt, a z gwiazdą pod świeczek łuną jasną życzcie sobie - najwięcej zwykłego ludzkiego szczęścia. Kolęda: "Gdy śliczna Panna..." Po przedstawieniu wszyscy dzielą się opłatkiem i składają sobie życzenia. Na zakończenie zabawa z Mikołajem i rozdanie prezentów. Dzieci mogą zaprezentować taniec "Śnieżynek". Opracowanie: Anna Wojtkowicz nauczyciel SP 1 Józefów

Święta Bożego Narodzenia to szczególny czas w roku, który obchodzą ludzie na całym świece bez względu na wyznanie czy stopień swojej religijności. Składanie sobie życzeń ma długą tradycję, której głównym założeniem jest sprawienie drugiej osobie przyjemności i o tym powinniśmy pamiętać, przygotowując życzenia

Scenariusz przedstawia inscenizację dawnych i współczesnych zwyczajów wigilijnych, wplecionych w spotkanie z rodzicami. Scenariusz inscenizacji na Wigilię Bożego NarodzeniaUCZEŃ 1W Adwencie czeka świat na czyjeś nadejścieStrumyk czeka- wstrzymuje przycicha- nie dotyka czarnych jodeł Sarny, lisy zastygają na pagórkachNie pojmując, ze już idzie blask od BETLEJEMWSZYSCYI my czekamy na Boże NarodzenieUCZEŃ 2Mamy już ubraną 3Zwyczaj ubierania choinki na Boże Narodzenie pojawił się w krajach europejskich w XIX wieku. Do Polski przybył z Niemiec i zastąpił inne zwyczaje świąteczne zdobienia domów zielonymi mała w izbie zapachniała,srebrnym szkiełkiem, świecidełkiem do dzieci ile cacek, 5 złoconych kaczek, ptaszki, straszki,białe ważki z piernika 4Wokół jasnej choinki, usiądziemy w są sobie bliscy, przy wigilijnym pod śniegiem panna zielona ,nikt prócz zająca nie kochał święta i przyszła do gościu prosimy piękna jak las, choinko zostań wśród Jak długo zechcesz z nami pozostań,niech pachnie tobą domowy kąt,Wieszając jabłka na twych gałązkach,życzymy wszystkim wesołych 5Przedstawimy dzisiaj w naszej klasowej wigilii jak obchodzili Wigilię Bożego Narodzenia dziadkowie naszych dziadków 100 i więcej lat 6Przestrzegano wielu ciekawych zwyczajów. Urządzano tego dnia wróżby i oto gospodyni, która od rana ma mnóstwo w to, że w jaki sposób spędzę wigilię, co mnie dzisiaj spotka, to przez cały rok mnie spotykać będzie. Muszę się więc postarać wszystko wysprzątać, ugotować pyszną wieczerzę. Jeśli będzie co jeść na Wigilię, w ciągu roku bieda też nie dokuczy.( Gospodyni pokazuje wszystkie czynności-sprząta, zamiata, odkurza meble, gotuje.)CÓRKA i SYN ( razem )Zanim zmierzch zapadnie ustawimy w izbie stół. Potrząśniemy go sianem. Posypiemy ziarnami żyta, pszenicy, owsa, jęczmienia. Nakryjemy go białym na małym stoliku położę orzechy, jabłka, cukierki, pierścionki, pieniądze. Przykryję obrusikiem. Wszyscy domownicy będą zaglądać pod obrusik i wróżyć sobie na w kącie wiązkę zboża, kłosami do góry. Rozetnę co zrobisz z tą słomą?GOSPODARZPozbieram tę słomę, która leży na podłodze i pójdę do sadu obwiązać nią drzewa owocowe, aby miały dużo owoców. Część wyniosę na pole przeznaczone na kapustę, aby piękne główki wyrosły. Podłożę też pod kury, aby niosły wielkie jajka i wodziły szczęśliwe muszę ustawić talerze, łyżki. Służba także zasiądzie w tym dniu do stołu. Gospodarz podzieli się opłatkiem z żoną, dziećmi, 7To właśnie w wigilijny wieczór, gdy mróz lśni jak gwiazda na stołach są miejsca dla obcych, bo nikt być smutny nie 8To właśnie tego wieczoru, gdy wiatr zimny śniegiem serce złamane i smutne cicha wstępuje W WYKONANIU WSZYSTKICHIGrudzień, grudzień, pada miękki śnieg. Pachnie jodła, pachnie świeży domu rwetest, wielkie krzątanie, będzie, będzie kolęda zagląda do domu, cichutko na palcach nie mówiąc się łamie, drzewkiem się raduje, kolęda, kolęda jemiołę święta, dobry wspólny czas. Wielka radość niech połączy się gwiazdy pozapalały, będzie szczęście z nami rok cały. Matko, ojcze, siostro! Już zabłysła pierwsza gwiazdka, radosnym mruganiem wigilię zaczyna. Możemy wszyscy zasiadać zasiąść do wigilijnym stole siądźmy wszyscy w rzędzie, a jedno miejsce wolne dla tego, co ( wstaje, bierze do ręki opłatek, wszystkie dzieci wstają )Życzę wszystkim zdrowia, szczęścia, pomyślności.( Podchodzi do wszystkich i dzieli się opłatkiem.)Połóżcie kawałek opłatka pod swoją miskę. Zaglądajcie do niego po zjedzeniu każdej potrawy. Jeżeli opłatek przylepi się do miski, dobrze to wróży. Urodzaj będzie na to co się w misce ( nabiera na łyżkę grochu i rzuca go kilka razy w górę aż do sufitu po czym mówi)Urośnij grochu, taki wysoki. Urośnij grochu taki teraz każdy zagląda pod obrus i wyciąga jaki ma podarek. Niech sobie wysnuje z tego wróżbę na cały pierścionek. Wróży mi to, że wkrótce wyjdę za mnie są pieniądze. Oznacza to, że wkrótce będę wróżą mi słodkie życie przy boku męża, dzieci, z moimi rodzicami i dobrą czerwone jabłko niech mi wróży, że w zdrowiu i szczęściu przeżyję 100 lat albo i I BABCIA Wyciągnęliśmy orzechy. Wróżą nam one dobre zdrowie w przyszłym roku. UCZEŃ 9A to jeszcze nie koniec noc Bożego Narodzenia bydło będzie rozmawiało ludzkim głosem. Podsłuchiwać tego nie wolno, broń Boże nie można, bo rychła śmierć spotka takiego pozbieram ziarna i dam kurom, aby się dobrze mi trochę tego ziarna, zmieszam je z sieczką. Dodam opłatek i zaniosę koniom, aby dobrze i zdrowo się tu 12 połówek wydrążonej cebuli i posypuję je solą. One mi jutro powiedzą jaka pogoda będzie w każdym miesiącu przyszłego roku. Jeśli się do jutra dużo wilgoci w cebuli zbierze, dużo będzie padać w tym miesiącu, jeśli nie, miesiąc będzie 10Niektóre z tych wróżb i zwyczajów zachowały się do dnia 11To właśnie tego wieczoru, od bardzo wielu wieków, pod dachem tkliwej kolędy, Bóg się rodzi w ,, Dzisiaj w Betlejem ’’ W WYKONANIU WSZYSTKICH UCZEŃ 12Prastarą tradycją Świąt Bożego Narodzenia było i jest zawieszanie u sufitu jemioły i składanie sobie życzeń pod jej gałązkami. Życzenia takie podobno zawsze się spełniały. My również złożymy DZIECIŻyczymy wszystkim Wesołych Świąt , bez Świąt ! A w te Święta niech się snuje gałązki świerkowe niech Wam pachną na Świąt .A z Gwiazdką życzymy Wam najwięcej zwykłego ludzkiego szczęścia.(Po życzeniach, dzieci podchodzą do stołu, na którym znajdują się przygotowane wcześniej przez nie szopki, wręczają prezenty i składają życzenia obecnym na wigilii gościom, później wszyscy łamią się opłatkiem i składają sobie życzenia. Spotkanie kończy wspólna wieczerza, na którą dzieci wcześniej przygotowały kanapki z pastami rybnymi i śpiewanie kolęd.)Opracowała:Halina DąbrośUmieść poniższy link na swojej stronie aby wzmocnić promocję tej jednostki oraz jej pozycjonowanie w wyszukiwarkach internetowych: zmiany@ największy w Polsce katalog szkół- ponad 1 mln użytkowników miesięcznie Nauczycielu! Bezpłatne, interaktywne lekcje i testy oraz prezentacje w PowerPoint`cie --> (w zakładce "Nauka").

5. Śpiewa się ją w czasie Świąt Bożego Narodzenia - kolęda. 3. Kolorowe ozdoby choinkowe - bombki. 7. Zapalamy na choince - lampki. 2. Swobodne wypowiedzi dzieci na temat sensu innych nazw, określeń Świąt Bożego Narodzenia: święta miłości, rodzinnego ciepła, przebaczenia, pojednania. 3.

Nasza lokalizacja Szkoła Podstawowa w Świdniku34-606 Łukowica, powiat limanowskiwoj. małopolskie

Święta Bożego Narodzenia są dla nas wszystkich a zwłaszcza dla dzieci, szczególnym przeżyciem. Aby w tym roku dzieci mogły cieszyć się i przeżywać tę świąteczną atmosferę w szkole, opracowaliśmy projekt edukacyjny pt: „Od Adwentu do radosnego czasu świąt Bożego Narodzenia”. Nauczyciele realizujący projekt: wszyscy

Szczegóły Utworzono: 29 grudzień 2017 Na tegoroczne święta Bożego Narodzenia członkowie Koła Wolontariatu i uczniowie klasy II B gimnazjum przygotowali przedstawienie bożonarodzeniowe. Scenariusz tego przedstawienia to nie były typowe jasełka , cała akcja rozgrywała się na ulicy blisko Centrum Handlowego. Uczniowie chcieli pokazać jak dzisiaj przeżywa święta niestety większość ludzi, którzy jeszcze do ostatniej chwili robią zakupy, spacerują po Centrum Handlowym, szukają promocji, zachwycają się wystawami, światełkami, a zapominają co tak naprawdę wydarzyło się w Betlejem ponad 2000 lat temu. Rozmowom przechodniów towarzyszyła świąteczna muzyka, która płynie z głośników już od Listopada. Celowo nie śpiewaliśmy kolęd na początku przedstawienia, aby pokazać tę drugą stronę świąt. Ale w naszym przedstawieniu pojawiła się Święta Rodzina Maryja Józef i malutki Jezus. Ze śpiewem na ustach przybyli pasterze oraz trzej Mędrcy wjechali na koniach i oddali cześć Bożemu Dzieciątku a Aniołowie obwieścili światu Narodzenie Jezusa , Króla Wszechświata. Całemu przedstawieniu towarzyszył chór szkolny pod czujnym okiem pani Marzeny Bubniak. Nasze przedstawienie wystawiliśmy cztery razy, dla podopiecznych GOPS-u w Karczmie Przywidzkiej, dla rodziców i zaproszonych gości w czwartek 14 XII 2017 i dwa razy dla społeczności szkolnej w piątek 22 XII 2017 roku.

khuDNB.

clv3c4g0dk.pages.dev/68

clv3c4g0dk.pages.dev/31

clv3c4g0dk.pages.dev/9

clv3c4g0dk.pages.dev/63

clv3c4g0dk.pages.dev/66

clv3c4g0dk.pages.dev/29

clv3c4g0dk.pages.dev/8

clv3c4g0dk.pages.dev/54

przedstawienie na święta bożego narodzenia